Δεν ντρέπομαι να παραδεχθώ ότι είναι πολλές οι φορές που έχω πει «θέλω να γίνω σκύλος». Ζηλεύω την σκυλίσια φιλοσοφία που έχουν για τη ζωή.
Έχουν μια έμφυτη ικανότητα να ζουν το παρόν, χωρίς το άγχος των σκέψεων για το τι θα γίνει στο μέλλον να τους κρατά δέσμιους. Εμείς από την άλλη ζούμε και ανησυχούμε μονίμως για το μέλλον και χάνουμε το παρόν. Αυτό που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να παρατηρήσουμε τους σκύλους μας και να διδαχθούμε από αυτούς. Γιατί; Για τους λόγους που ακολουθούν.
Δεν κρατούν κακία, δεν δυσανασχετούν και δεν αποδίδουν ευθύνες.
Τις προάλλες την ξέχασα στην αυλή ενώ έβρεχε για 10 λεπτά. Το κορίτσι μου δεν γάβγισε καν, παρά περίμενε ότι η «αλαφροΐσκιωτη» μαμά της θα θυμηθεί ότι την ξέχασε έξω. Μόλις την έβαλα μέσα την πήρα αγκαλιά, την σκούπισα, την φίλησα και της ζήτησα συγνώμη. Με κοιτούσε με απορία γιατί δεν καταλάβαινε τι έλεγα, καθώς είναι «ανίκανη να δείξει θυμό και μου έδωσε και ένα μεγάλο φιλί και κούνησε την ουρά της όλο χαρά. Δεν θέλω να σκεφτώ τι θα γινόταν στην περίπτωση που ξεχνούσα την κόρη μου έξω…
Αντιλαμβάνονται πλήρως το περιβάλλον
Εμείς οι άνθρωποι παγιδευμένοι σε αυτό που συμβαίνει στο κεφάλι μας, συχνά αποτυγχάνουμε να δούμε, να ακούσουμε και να νιώσουμε τι συμβαίνει γύρω μας.
Σκεφτείτε όταν πάμε βόλτα τον σκύλο μας. Συνήθως περπατάμε, παραμιλάμε και σκεφτόμαστε τις οικονομικές υποχρεώσεις, την ένταση που υπήρξε στη δουλειά, το αυριανό πρόγραμμα μας κ.α, με αποτέλεσμα να μην σηκώνουμε καν το κεφάλι από το έδαφος, με τον κίνδυνο ακόμα να πέσουμε πάνω σε κάποιον. Η πραγματικότητα των σκύλων όμως, καθώς αυτή βασίζεται στις αισθήσεις τους, είναι διαφορετική. Περπατούν και μυρίζουν γύρω τους, διερευνούν το έδαφος, τους περαστικούς, ακούνε τους ήχους και απολαμβάνουν το αεράκι που τους φέρνει πληροφορίες από μακριά. Σταματούν για να αφουγκραστούν αυτό που συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και το απολαμβάνουν.
Εκτιμούν τις απλές απολαύσεις της ζωής
Με πλήρη εξάρτηση από τις οξείες αισθήσεις τους και χωρίς τον ανεμοστρόβιλο των σκέψεων στο κεφάλι τους, εκτιμούν τα πιο απλά πράγματα και τα απολαμβάνουν. Το να γυρίσουμε σπίτι και να μας υποδεχθούν, το να κυνηγήσουν ένα μπαλάκι, να βουτήξουν στο νερό, να χαιρετήσουν κάποιον είναι για εκείνα η μεγαλύτερη χαρά.
Δεν τους ενδιαφέρουν καθόλου τα χρήματα και τα υλικά αγαθά.
Δεν χρειάζονται χρήματα για να βγουν από το σπίτι. Δεν νοιάζονται για το πόσο μεγάλο είναι το σπίτι, το αυτοκίνητο, εάν έχουν ρούχα ή παπούτσια. Όλα αυτά είναι αδιάφορα. Το μόνο που χρειάζονται είναι φαγητό, νερό, βόλτα και αγκαλιά.
Φανταστείτε ένα κόσμο που δεν θα περιστρέφεται γύρω από το χρήμα. Τότε θα κοιμόμαστε και εμείς σαν εκείνα, ήσυχα και ήρεμα χωρίς να χρειάζεται να μετράμε προβατάκια και λογαριασμούς…
Είναι ενθουσιασμένα κάθε μέρα όλη μέρα
Από την στιγμή που ξυπνούν είναι χαρούμενα και ενθουσιασμένα. Δεν ξυπνούν με γκρίνια, αρνητικότητα και κακή διάθεση.
Ζουν για το παρόν και όχι για το μέλλον.
Στο τέλος της μέρας καταλήγουμε σε αυτό: οι σκύλοι ζουν για το σήμερα. Δεν μετανιώνουν για το χθες και δεν αγχώνονται για το μέλλον.
Ας προσπαθήσουμε να διδαχθούμε από τους μικρούς σοφούς σκύλους μας και να βελτιώσουμε τη ζωή μας.
