Είναι γεγονός ότι η πιπίλα ανακουφίζει και ηρεμεί το μωρό ενώ κάποια αρκούνται στο να τα παίρνετε αγκαλιά και να τα κουνάτε. Η πιπίλα δεν είναι υποκατάστατο του θηλασμού αλλά υπάρχουν βρέφη που θέλουν να ρουφάνε συνέχεια και η πιπίλα ικανοποιεί αυτή τους την ανάγκη. Υπάρχει όμως κι άλλο ένα όφελος. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα μωρά που κοιμούνται με πιπίλα κινδυνεύουν λιγότερο από το σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου. Και φυσικά ‘κόβεται’ πιο εύκολα από το πιπίλισμα του δαχτύλου.
Τα αρνητικά της χρήσης πιπίλας: αν ένα παιδί έχει μία ευαισθησία στις μολύνσεις του αυτιού, η πιπίλα αυξάνει τον κίνδυνο, οπότε προτείνεται να την χρησιμοποιεί μέχρι τους 6 μήνες. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής προτείνει να δώσουμε πιπίλα στο μωρό αφού εξοικειωθεί με το θηλασμό γιατί στην αρχή ίσως μπερδευτεί με τις δύο διαφορετικές διαδικασίες. Η χρήση της πιπίλας πρέπει να έχει κάποια όρια γιατί είναι αρκετοί οι γονείς που δυσκολεύονται μέχρι τα 3 έτη του και δεν μπορούν να του την πάρουν. Μπορείτε σταδιακά να την μειώσετε μέχρι να φτάσει τον πρώτο χρόνο.
Διαχειριστείτε τη χρήση της πιπίλας αλλά ακούστε την ανάγκη του παιδιού. Αν χρειάζεται χρόνο μέχρι να την αποχωριστεί, μην επιμείνετε. Δώστε την πιπίλα μόνο όταν δεν πεινάει και μην την βλέπετε σαν υποκατάστατο τροφής ή επειδή θέλετε να καθυστερήσετε την ώρα του θηλασμού. Αν γκρινιάζει και κλαίει, δοκιμάστε πρώτα να το πάρετε αγκαλιά ή να το νανουρίσετε και κρατήστε την πιπίλα σαν τελευταία επιλογή. Ποτέ μην κρεμάτε την πιπίλα από το λαιμό του παιδιού και φροντίστε να είναι πάντα καθαρή για να μην μεταφέρονται βακτήρια.
Μη δίνετε πιπίλα σε ένα μωρό που έχει δυσκολία στην απόκτηση βάρους. Το ίδιο ισχύει και για τα βρέφη που υφίστανται συνεχείς μολύνσεις στα αυτάκια τους. Σε κάθε περίπτωση, ενημερωθείτε από το γιατρό σας για το τι μπορεί να προκαλέσει η εκτεταμένη χρήση πιπίλας και κατά πόσο επηρεάζεται η υγεία των δοντιών του. Αν και τα μόνιμα δόντια εμφανίζονται στην ηλικία των 6, όσο περισσότερο χρησιμοποιεί πιπίλα, τόσο αυξάνεται η οδοντική ανάπτυξη.
