Μου τα φοράει: Συμβαίνουν γύρω μας, κοντά μας, σε γνωστούς, φίλους σε κλειστές πόρτες που κανείς δεν ξέρει τι κρύβουν
Το μόνο σίγουρο πως οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν ευτελιστεί και οι άνθρωποι είναι ενσυναίσθητοι μόνο πίσω από πληκτρολόγια.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η ιστορία αυτή, τόσο για το περιεχόμενό της, όσο και για τα συναισθήματα που σου προκαλεί, διαβάζοντάς την.
Όπως γράφει η «πρωταγωνίστρια» αυτής μένει στο γάμο της, παρόλο που ο σύζυγός της την απατάει ασύστολα, επειδή εκείνος έχει χρήματα, βοηθάει οικονομικά την οικογένειά της, ενώ η μητέρα της την πιέζει να μείνει στο γάμο αυτό για να μη χάσει το κελεπούρι!
«Με τη μητέρα μου είχα πάντα μία ιδιαίτερη σχέση. Με απόκτησε σε μικρή ηλικία και μεγαλώσαμε σαν αδελφές. Αν και την περίοδο της εφηβείας μου βρισκόμασταν σε μεγάλη κόντρα και ανταγωνισμό (εκείνη είναι όμορφη, νέα και μοντέρνα), με τον καιρό οι σχέσεις μας αποκαταστάθηκαν. Και γίναμε μέχρι και κολλητές.
Για την ακρίβεια, θεωρώ τη μητέρα μου ως την κολλητή μου. Είναι αυτή που της μιλάω για τα πάντα, την εμπιστεύομαι τυφλά και ξέρω πως ποτέ δεν θα με προδώσει. Όχι, δεν με πρόδωσε κάποια φίλη μου, αλλά όπως πάντα μου έλεγε η μάνα μου, να μην έχω σε καμία εμπιστοσύνη. Κάποια θα μου τη φέρει. Έτσι, προτού μου την φέρουν, επέλεξα να μοιράζομαι τα μυστικά μου μόνο με τη μάνα μου.
Όταν γνώρισα τον άνδρα μου, πρώτα το είπα σε εκείνη. Και η συμβουλή που μου έδωσε, ήταν να μην το πω σε καμιά φίλη μου μέχρι να σιγουρέψω τη σχέση μου. Ο λόγος; Εκείνος έχει πολλά χρήματα, και όπως έλεγε η μητέρα μου: «όλες θα τον έβλεπαν σαν κελεπούρι και θα μου έβαζαν λόγια για να μην κάνω κάτι μαζί του».
Ακολούθησα τη συμβουλή της και αποκάλυψα τη σχέση μου στις φίλες μου μήνες μετά. Όμως τότε αποκαλύφθηκε και κάτι άλλο: ο σύντροφός μου έβγαινε και με άλλες. Μια μέρα είχε ξεχάσει ανοιχτό το facebook του και είδα μια συνομιλία του. Τρελάθηκα. Αποφάσισα να τον χωρίσω.
«Μην κάνεις καμιά τέτοια τρέλα», μου είπε η μάνα μου όταν κλαίγοντας της μίλησα για το κέρατο που έτρωγα. Προσπάθησε να μου αλλάξει γνώμη. Μου εξήγησε ότι έχει οικονομική άνεση πως θα εξασφαλιστώ μια ζωή και πως αν καταφέρω και τον παντρευτώ και κάνουμε παιδιά, όλα θα περάσουν στα χέρια μου. Θα είμαι η κυρία της περιουσίας του.
Εγώ δεν άκουγα τίποτα. Το είπα στις φίλες μου κι εκείνες με συμβούλευσαν να τον χωρίσω τότε που ήταν αρχή ακόμα. Αλλά μόλις το έμαθε η μάνα μου έγινε έξαλλη. Μου είπε ότι με ζηλεύουν και μετά με απείλησε πως άμα τον χωρίσω, η πόρτα του σπιτιού κλείνει για εμένα. Μετά μου πέταξε και το άλλο: «Αν είσαι καπάτσα, να καταφέρεις να τον παντρευτείς και να τον κάνεις να μη σε κερατώνει. Στο χέρι σου είναι».
Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτά τα λόγια της με πείσμωσαν. Η αλήθεια είναι πως πάντα είχε τον τρόπο να με πείθει. Μετά από λίγους μήνες παντρευτήκαμε.
Σε όλο αυτό το διάστημα δεν μου είχε δώσει δικαιώματα. Αλλά πάντα μέσα μου είχα αμφιβολίες. Με έκαιγε η απιστία. Έψαχνα τα πάντα. Είχα γίνει σχεδόν παρανοϊκή. Έναν χρόνο μετά τον γάμο μας και πάλι τον έπιασα να μιλάει στα social με άλλη γυναίκα και μάλιστα να λέει πόσο ωραία είχαν περάσει. Δεν μίλησα σε κανέναν τότε, ούτε στη μάνα μου. Ήθελα να δω αυτή τη φορά το μέγεθος της προδοσίας του.
Και ήταν μεγάλο. Γιατί δεν ήταν η μόνη. Γνώριζε γυναίκες από τα social, περνούσε για λίγο καλά μαζί τους και η επόμενη. Πόσες ήταν οι προηγούμενες και οι επόμενες; Ξέρω γω. Αρκετές. Ποτέ δεν παραδέχτηκε τον αριθμό όταν του το είπα. Αρκέστηκε να πει πως δεν είναι τίποτα σοβαρό και πως πρόκειται για ένα παιχνίδι.
Η μάνα μου, πάλι, όταν της το είπα, απάντησε: «αυτή είναι η φύση των ανδρών… κυνηγοί»! Ναι αυτά ήταν τα λόγια μιας μάνας προς την απατημένη και προδομένη κόρη της. Μάλιστα, μου είπε πως όταν κάνουμε παιδί, θα ηρεμήσει. Έτσι, συμβαίνει με όλους τους άνδρες.
Δεν ξέρω αν με πονάει πιο πολύ η προδοσία εκείνου ή της μητέρας μου, που μετράει την ευτυχία μόνο με τα λεφτά και το θεαθήναι. Έκανε έναν πλούσιο γαμπρό και αυτό το σενάριο δεν θέλει κανείς να της το χαλάσει. Ούτε η ίδια η πληγωμένη κόρη της. βέβαια, κι εκείνος έχει τον τρόπο του.
Τους φλομώνει στα δώρα, τους πληρώνει λογαριασμούς, τους γεμίζει το ψυγείο, είναι ο γαμπρός που όλοι θα ονειρεύονταν. Αλλά ότι εμένα με έχει φλομώσει στο ψέμα, δεν το λογαριάζουν. Νιώθω να πνίγομαι. Από τη μια θέλω να χωρίσω τώρα που δεν έχω παιδί και από την άλλη έχω αμφιβολίες και σκέφτομαι μήπως η μάνα μου έχει δίκιο.
Ως μεγαλύτερη αυτή ξέρει καλύτερα».
