«Δύο κοινά φάρμακα – που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της πάθησης “πόδι του αθλητή” και για την ανακούφιση των εκζεμάτων – μπορεί να είναι χρήσιμα για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας”, όπως αναφέρει το BBC News. Τα φάρμακα έχουν αφήσει πολλές υποσχέσεις μετά από εργαστηριακές μελέτες σε ζώα.
Σε αυτή τη μελέτη οι ερευνητές εξέτασαν στο εργαστήριο μια σειρά από φάρμακα που χρησιμοποιούνται για άλλες ασθένειες, για να διακριβωθεί αν κάποιο από αυτά μπορεί να παράγει ώριμα κύτταρα που βοηθούν στην αντικατάσταση της κατεστραμμένη μυελίνη.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (MS) είναι μια νευρολογική πάθηση που προκαλείται από βλάβη της μυελίνης. Η μυελίνη είναι μια πρωτεΐνη που δρα ως προστατευτικό στρώμα σε μεμονωμένες νευρικές ίνες.
Αυτό που νιώθει το άτομο με Σκλήρυνση κατά Πλάκας εξαρτάται από το τί συνδέεται με το νεύρο. Εάν πρόκειται για νευρικό άξονα στη σπονδυλική στήλη που μεταφέρει αισθητήρια σήματα από τα πόδια προς τα πάνω, τότε το άτομο αυτό μπορεί να νιώσει μυρμηκίαση ή μούδιασμα. Εάν μεταφέρει κινητικά σήματα κάτω στους μύες των ποδιών, τότε μπορεί να παρουσιαστεί αδυναμία. Εάν πρόκειται για νεύρα μέσα στον εγκέφαλο που είναι υπεύθυνα, για παράδειγμα, για την αίσθηση της ισορροπίας, μπορεί να είναι αδύνατον να περπατήσει χωρίς να γέρνει προς τη μία πλευρά.
Επειδή υπάρχει πρήξιμο του περιβάλλοντα νευρικού ιστού που σχετίζεται με την διαδικασία της φλεγμονής, θα επηρεαστεί και η μετάδοση νευρικών σημάτων μέσω αυτών των γειτονικών αξόνων. Ενώ υποχωρεί το πρήξιμο, αυτά τα νευρικά κύτταρα, που δεν υφίστανται σοβαρό τραυματισμό, αλλά δεν λειτουργούν λόγω της φλεγμονής και του πρηξίματος, αρχίζουν να λειτουργούν πάλι. Γι’ αυτό υπάρχει σχεδόν πάντα κάποια αποκατάσταση μόνο και μόνο για τον λόγο αυτόν.
Επίσης, λαμβάνει χώρα κάποια περιορισμένη επανόρθωση κατεστραμμένων νευρικών κυττάρων, με κάποια επαμυελίνωση, ειδικά στο αρχικό στάδιο της ασθένειας, ώστε τα συμπτώματα να υποχωρούν περαιτέρω σε κάποιο βαθμό. Υπάρχουν τώρα αυξανόμενες αποδείξεις ότι η επαμυελίνωση λαμβάνει χώρα καθ’ όλη την διάρκεια της ασθένειας και είναι πολύ πιο σημαντική απ’ ότι αντιλαμβανόμασταν μέχρι στιγμής.
Μία από τις χημικές ουσίες που υπόσχεται πολλά είναι η μικοναζόλη, η οποία είναι το δραστικό συστατικό σε ορισμένους τύπους των αντιμυκητιασικών κρεμών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του ποδιού του αθλητή. Βρήκαν ότι αύξησε τον αριθμό των ώριμων κυττάρων που παράγουν μυελίνη στους εγκεφάλους ποντικών λίγων ημερών. Επίσης, βοήθησε στην αποκατάσταση της κατεστραμμένης μυελίνης σε ένα ποντίκια με σκλήρυνση κατά πλάκας, και αυτό έκανε τα συμπτώματα των ποντικιών λιγότερο έντονα.
Η Clobetasol, μια στεροειδές κρέμα που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ψωρίασης και του εκζέματος, είχε επίσης θετικά αποτελέσματα και άφησε υποσχέσεις.
Πρόκειται για μια μελέτη σε πρώιμα στάδια, και οι ερευνητές ελπίζουν ότι τελικά να οδηγήσει σε δοκιμές των εν λόγω φαρμάκων ή παρεμφερών χημικών ουσιών, σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας. Οι ερευνητές θα πρέπει να καθορίσουν το πόσο ασφαλές είναι αυτό το φάρμακο εάν λαμβάνεται από το στόμα, και τι επιπτώσεις έχει στον άνθρωπο με την πάθηση.
Η μελέτη διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστήμιο Case Western Reserve School of Medicine, και άλλων ερευνητικών κέντρων των ΗΠΑ.
