Γράφει η Ευθυμία Αθανασιάδου
Μπαμπά μου δεν με προετοίμασες όσο θα έπρεπε για αυτό που θα αντιμετώπιζα! Ξέρω είχατε να βγάλετε τα προς το ζην μαζί με τη μαμά, αλλά εσύ σαν αρχηγός της οικογένειας θα έπρεπε να με προϊδεάσεις για αυτά που θα ερχόταν!
Εσύ ήσουν αυτός που αφουγκραζόταν πάντα την επικαιρότητα. Θα έπρεπε να έχεις αποκτήσει την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι τους διεφθαρμένους πολιτικούς που μας κυβερνούνε και να τους “μαυρίζεις” δίνοντας με το καλό παράδειγμα. Να με θωρακίσεις ώστε να είμαι παροπλισμένη και έτοιμη για αυτά που σήμερα συμβαίνουν. Αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται, κι εσύ μπαμπά την έζησες κάποτε από την πρώτη γραμμή.
Ωστόσο με μεγάλωσες πορευόμενος με το σταυρό στο χέρι. Μου έμαθες να είμαι έντιμος άνθρωπος και σωστή απέναντι στις υποχρεώσεις μου. Αναρωτιέμαι αν ήταν τελικά σωστή αυτή η διαπαιδαγώγηση! Και όχι δεν εννοώ να γινόμουν λαμόγιο για να επιβιώσω, αλλά πιο υποψιασμένη για να μην απογοητεύομαι. Μπαμπά στην μοναδική χώρα που υπάρχει η λέξη φιλότιμο, δεν υπάρχει ούτε ένας πολιτικός που να το έχει. Να βγει να μας πει την αλήθεια, πέρα από κομματικές γραμμές και σκοπιμότητες! Ακόμη και σε αυτή την ύστατη προσπάθεια να ενωθούμε όλοι για το εθνικό καλό δεν υπάρχει ανταπόκριση.
Ο καθένας υποστηρίζει τα δικά του την στιγμή που η Ελλαδίτσα μας οδεύει στον γκρεμό. Φτάσαμε στο σημείο οι Έλληνες που δώσαμε νόημα στις λέξεις δημοκρατία και πολιτισμός, να φαινόμαστε, χάρη σε κάποιους, τυχοδιώκτες και παράσιτα. Όχι δεν φταις εσύ μπαμπά για αυτό, τουλάχιστον δεν το έκανες εσκεμμένα. Το μόνο σου λάθος είναι ότι πίστεψες στην εντιμότητα των ανθρώπων. Ήσουν ονειροπόλος. Νόμιζες ότι όλοι λειτουργούν σαν και σένα. Δεν πειράζει μπαμπά. Άνθρωπος είσαι κι εσύ και δεν μπορείς να τα προβλέψεις όλα. Σίγουρα όμως κάποιοι φταίνε για την κατάντια αυτής της χώρας και εύχομαι κάποτε σ’ αυτό τον ταλαιπωρημένο τόπο, να έρθει η ώρα που θα πληρώνουν μόνο αυτοί!
