Όλοι έχουμε ακούσει τους «κανόνες» περί ενυδάτωσης: Πίνετε έως ότου τα ούρα σας είναι διαυγή, ενυδατωθείτε πριν διψάσετε κλπ…
Αλλά τι γίνεται αν αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές δεν είναι αρκετά σωστές; Μια νέα άποψη που κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα από μια ομάδα 17 εμπειρογνωμόνων δείχνουν ότι ορισμένοι από αυτούς τους μύθους θα μπορούσαν να θέσουν πραγματικά τους ανθρώπους σε κίνδυνο υπερυδάτωσης, ή υπονατριαιμίας.
Η υπονατριαιμία συμβαίνει όταν το αίμα γίνεται πολύ αραιό, λέει ο Δρ James Winger, αθλητίατρος στο πανεπιστήμιο Loyola Medical Center του Σικάγο. “Στον αθλητισμό, συνήθως οι άνθρωποι παίρνουν περισσότερα υγρά απ’ ότι το σώμα μπορεί να αποβάλλει, συνήθως στο όνομα της διατήρησης της ενυδάτωσης”. Με υπερβολική κατανάλωση νερού, το νάτριο στο σώμα γίνεται αραιωμένο, οδηγώντας σε οίδημα στα κύτταρα.
Αν και αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα, η υπονατριαιμία τείνει να γίνει συχνότερη μεταξύ των αθλητών αντοχής. Σύμφωνα με τον Dr. Winger, μια μελέτη αθλητές υπερμαραθωνίου διαπίστωσε ότι πάνω από το ήμισυ των φιναλίστ έδειξαν σημάδια υπονατριαιμίας. Και μια άλλη μελέτη για το Μαραθωνίου της Βοστώνης έδειξε ότι το 13 % των αθλητών υπέφερε από την κατάσταση αυτή κατά την ώρα που τερμάτισαν.
Η υπονατριαιμία, η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία, είναι δύσκολο να εντοπιστεί. “Τα συμπτώματα μπορεί να είναι πολύ ασαφή και δεν είναι σε αντίθεση με τα συμπτώματα θα μπορούσε κανείς να αντιμετωπίσει μετά από έναν αγώνα. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι είναι 100% δυνατό να προληφθούν η υπονατριαιμία- εφ ‘όσον δεν πέσουμε θύματα αυτών των κοινών μύθων σχετικά με την ενυδάτωση.
4 παραδοσιακοί Μύθοι για την ενυδάτωση
Μύθος # 1: Αίσθημα δίψας σημαίνει ότι είστε ήδη αφυδατωμένοι
Αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση, η δίψα είναι ένα καλό πράγμα, λέει ο Δρ. Winger. Στην πραγματικότητα, η έκθεση της ειδικής ομάδας, η οποία δημοσιεύθηκε στην Clinical Journal of Sport Medicine, συμβουλεύει τους αθλητές να πίνουν νερό ΜΟΝΟ όταν διψάνε, για την πρόληψη της υπερυδάτωσης.
Όταν αισθάνεστε διψασμένοι, το σώμα σας έχει πράγματι ήδη αρχίσει να εφαρμόζει τα δικά του μέτρα διατήρησης του νερού. «Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι πάρα πολύ αργά. Είστε ήδη αφυδατωμένοι, αλλά δεν είναι πολύ αργά για τίποτα». Πίνοντας μόνο όταν αισθάνεστε την ανάγκη – και όχι αναγκάζοντας τον εαυτό σας να σταματήσει σε κάθε σταθμό νερού κατά τον αγώνα – θα σας κρατήσει αρκετά ενυδατωμένο, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι δεν θα το παρακάνετε!
Μύθος # 2: Η απόδοσή σας θα είναι μειωμένη αν δεν είστε 100% ενυδατωμένοι
Είναι φυσικό να εμφανίσετε μια ελαφριά αφυδάτωση κατά την διάρκεια έντωνης άσκησης. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η ήπια έως μέτρια αφυδάτωση δεν έχει καμία επίδραση στις αθλητικές μας επιδόσεις. Πρέπει να εξετάσουμε την αφυδάτωση ως ένα φυσικό μέρος της άσκησης, όχι κατ ‘ανάγκη κάτι που πρέπει να αποτρέψουμε. Οι περισσότεροι αθλητές μπορούν να χάσουν με ασφάλεια μέχρι και 3% του σωματικού βάρους τους, μέσω της αφυδάτωσης, πριν να αρχίσουν να εμφανίζουν μειωμένη απόδοση.
Μύθος # 3: Θα πρέπει να πίνετε μέχρι τα ούρα σας είναι διαυγή
Σταματήστε να κοιτάζετε τη λεκάνη της τουαλέτας. Σε γενικές γραμμές, το χρώμα των ούρων είναι ένας πολύ φτωχός δείκτης της σύστασης των ούρων. Αν προσπαθείτε να αραιώσετε τα ούρα σας, τότε είναι πολύ πιθανό να οδηγήσετε τον οργανισμό σας σε υπερυδάτωση!
Μύθος # 4: Οι μυϊκές κράμπες είναι σημάδι αφυδάτωσης
Αυτός είναι ένας από τους πιο γνωστούς μύθους. Ωστόσο, επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι οι μυϊκές κράμπες δεν σχετίζονται ιδιαίτερα με την αφυδάτωση. Αυτό που μέχρι σήμερα έχει κλινικά αποδειχθεί είναι ότι οι κράμπες έχουν να κάνουν περισσότερο με την κούραση των μυών και ότι οι κουρασμένοι μύες είναι πιο πιθανό να πάθουν κράμπα.
