Μια ανάλυση των ιατρικών αρχείων των ασθενών που έλαβαν θεραπεία στο Massachusetts General Hospital (MGH) για μία μυστηριώδη πάθηση που προκαλεί βλάβες στις στους λεπτές νευρικές ίνες υποστηρίζει την υπόθεση ότι ορισμένες περιπτώσεις προκαλούνται από αυτοάνοση νόσο. Η ανάλυση προσδιορίζει επίσης την πρώτη αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή. Σ’αυτή τη μελέτη 55 ασθενών που διαγνώσθηκαν με ό, τι φαίνεται να είναι αυτοάνοση πολυνευροπάθεια λεπτών ινών (SFPN) βρέθηκε ότι η θεραπεία με ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη, που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία άλλων αυτοάνοσων και φλεγμονωδών νόσων, οδήγησε σε ανακούφιση των συμπτωμάτων και βελτιωμένη λειτουργία των νεύρων για τους περισσότερους ασθενείς, επιτρέποντας σε κάποιους και διακοπή της θεραπείας.
«Αυτή είναι μια απόδειξη ότι η καταστολή σε ένα βαθμό του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος μπορεί να είναι ασφαλής και αποτελεσματική για τη θεραπεία της προφανώς αυτοάνοσης SFPN, μιας νόσου που οι περισσότεροι ασθενείς δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν», λέει η Anne Louise Oaklander, MD, PhD, διευθυντής στο Τμήμα Νευρολογίας του MGH και ο ανώτερος συντάκτης του σχετικού άρθρου στην ιατρική επιθεώρηση Τherapeutic Advances in Neurological Disorders. «Αυτή είναι η πρώτη θεραπεία που έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει πραγματικά τη βλάβη των νεύρων , και όχι με το να αποκλείει την εμφάνιση μόνον των συμπτωμάτων.»
Η SFPN περιλαμβάνει εκτεταμένες βλάβες στις μικροσκοπικά νευρικές ίνες που μεταφέρουν τα σήματα πόνου και τον έλεγχο των εσωτερικών λειτουργιών όπως η καρδιακή συχνότητα, η αρτηριακή πίεση και η εφίδρωση. Οι ασθενείς συχνά αναπτύσσουν χρόνιο πόνο, κόπωση, αδυναμία ή λιποθυμία κατά την ορθοστασία, ταχυκαρδία ή γαστρεντερικά προβλήματα. Κοινές αιτίες της SFPN περιλαμβάνουν το διαβήτη και τη χημειοθεραπεία που προκαλείται από βλάβη των νεύρων, αλλά στο άρθρο αναφέρεται ότι για 30% έως 50% των περιστατικών δεν έχει βρεθεί καμία αιτία και καταλήγουν στη διάγνωση της «ιδιοπαθούς» SFPN. Μελέτες από την ομάδα της Oaklander έχουν προτείνει ότι μερικοί ασθενείς από αυτούς έχουν μία αυτοάνοση πάθηση που δεν έχει διαγνωσθεί.
Η ομάδα εξέτασε ιατρικά αρχεία για 55 ασθενείς που πληρούσαν τα κριτήρια τους για διάγνωση SFPN, και οι οποίοι υποβλήθηκαν σε θεραπεία στο MGH με ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη. Όλοι εκτός από τέσσερις υποβλήθηκαν σε θεραπεία για διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών. Η ομάδα μελέτησε εννέα παραμέτρους παρακολούθησης, οι οποίες όλες έδειξαν βελτίωση – 74% των 51 ασθενών βαθμολόγησαν τα συμπτώματά τους ως βελτιωμένα μετά τη θεραπεία. Για 8 ασθενείς, τα συμπτώματα βελτιώθηκαν τόσο πολύ που ήταν σε θέση τελικά να διακόψουν τη θεραπεία.
