Η κακή διατροφή και η έλλειψη άσκησης οδηγούν στον αυξανόμενο επιπολασμό της παχυσαρκίας η οποία, με τη σειρά της, είναι κύριος παράγοντας διαβήτη και μελλοντικού κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου στις δυτικές κοινωνίες. Το υπερβολικό βάρος συνδέεται επίσης στενά με αποφρακτική άπνοια ύπνου (OSA), την όλο και πιο συχνή και δυνητικά σοβαρή διαταραχή του ύπνου που συχνά χαρακτηρίζεται από δυνατό ροχαλητό. Η OSA επηρεάζει περίπου 5%-10% των παιδιών 8 έως 11 ετών.
Ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι η OSA στους ενήλικες φαίνεται να επιδεινώνει την παχυσαρκία και τα συνοδά νοσήματα της, όπως ο διαβήτης και τα καρδιαγγειακά, τα αποτελέσματά της στα παιδιά δεν έχουν ακόμη μελετηθεί λεπτομερώς. Σε μια νέα διαμήκη μελέτη παρατήρησης, επιστήμονες στο Beth Israel Deaconess Medical Center (BIDMC) εξέτασαν τις σχέσεις μεταξύ ροχαλητού της μητέρας, ροχαλητού στην παιδική ηλικία και των μεταβολικών χαρακτηριστικών των παιδιών – συμπεριλαμβανομένων του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και της αντίστασης στην ινσουλίνη, η οποία αντανακλά τον μελλοντικό κίνδυνο για την ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη και καρδιαγγειακή νόσου – σε περίπου 1.100 παιδιά που παρακολουθούνται από κύησης μέχρι την πρώιμη εφηβεία.
Με επικεφαλής τον ενδοκρινολόγο Χρήστο Σ Μαντζώρος, MD, DSC, η ομάδα ήταν η πρώτη που επιδεικνύει μια αμφίδρομη σχέση μεταξύ ροχαλητού και σωματικού βάρους στα παιδιά. Τα ευρήματά τους δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Metabolism . «Το υπερβολικό βάρος σώματος και το ροχαλητό στα παιδιά συσχετίζονταν, δημιουργώντας ένα φαύλο μεταβολικό κύκλο», δήλωσε ο Μαντζώρος, Διευθυντής της Μονάδας Διατροφής του Ανθρώπου στο Τμήμα Ενδοκρινολογίας, Διαβήτη και Μεταβολισμού στο BIDMC .
«Τα ευρήματά μας επιβεβαιώνουν την ύπαρξη ενός φυσιολογικού βρόχου μεταξύ επιδείνωσης της παχυσαρκίας και της επιδείνωσης της OSA, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε επιδείνωση της παχυσαρκίας και μεγαλύτερο κίνδυνο για διαβήτη και καρδιαγγειακή νόσο αργότερα στη ζωή.» Η ομάδα ανέλυσε στοιχεία από το Project Viva, μια μελέτη μητέρων από το Atrius Χάρβαρντ Vanguard Medical Associates – ένα δίκτυο 34 κλινικών στην ανατολική Μασαχουσέτη – μεταξύ 1999 και 2002. Οι μητέρες συμπλήρωσαν ετήσια ερωτηματολόγια που αποστέλλονταν με το ταχυδρομείο ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Επίσης ελήφθησαν δείγματα αίματος και πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις στα παιδιά σε ηλικία 7 και 13 ετών. Η ομάδα διαπίστωσε ότι, αν και το ροχαλητό της μητέρας δεν είχε καμία σημαντική επίδραση στα παιδιά, τα παιδιά που ροχάλιζαν ήταν σε πολύ υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν περισσότερο σωματικό λίπος μάζα και παχυσαρκία αργότερα στην παιδική ηλικία ή την εφηβεία. Είχαν επίσης περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη και καρδιαγγειακή νόσο αργότερα στη ζωή.
