Ασφαλώς, οι άνθρωποι δεν παντρεύονται σήμερα για να έχουν σεξουαλική ζωή, όπως παλιά. Είναι επίσης γεγονός ότι η σεξουαλική ζωή σήμερα δεν περιμένει τον γάμο για να υπάρξει. Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι το σεξ εξακολουθεί να είναι το σημαντικό κομμάτι της σχέσης που θα φτάσει στον γάμο.
Η πορεία όμως της «παντρεμένης» ζωής αλλάζει συνεχώς. Συχνά, μέσα στη ζωή του γάμου, το σεξ χάνει τον κυρίαρχο ρόλο που είχε πριν και η επικοινωνία, η συναισθηματική κάλυψη, καθώς και ο γονεϊκός ρόλος κλέβουν την παράσταση των εραστών του χθες, για να διαμορφώσουν τη συζυγική και οικογενειακή ολοκλήρωση των μελών της.
Ακούγεται μοιραίο ότι ο χρόνος μέσα στον γάμο σκοτώνει το σεξ. Η ρουτίνα και η συνήθεια, καλοί παράγοντες της ψυχικής σταθερότητας του ζευγαριού, απειλούν τη σεξουαλική ζωή του, εκφράζοντας τη σιγουριά και το βόλεμα που ο χρόνος προσφέρει. Η καθημερινότητα μπαίνει για τα καλά στα δεδομένα της πραγματικότητας του ζευγαριού και σταματούν να υπάρχουν εκπλήξεις και πρωτοτυπίες, που προσφέρουν «αλάτι και πιπέρι» στη σχέση. Η σιγουριά του «ανήκουμε ο ένας στον άλλο» φέρνει τη μονοτονία.
Επιπλέον, πολλές φορές βλέπουμε τον άνδρα και τη γυναίκα να μην περιποιούνται την εξωτερική τους εμφάνιση, να παίρνουν παραπάνω κιλά, να αμελούν την προσωπική τους υγιεινή και να μην προσέχουν το ντύσιμο και την εικόνα τους. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές μελέτες για τη ζωή του ζευγαριού μέσα στον γάμο καταγράφουν το χαλαρό, αδιάφορο και απεριποίητο Σαββατοκύριακο του «εγώ κι εσύ» έως τη Δευτέρα το πρωί που θα «φτιαχτούμε» για να πάει ο καθένας στη δουλειά του.
Όλες αυτές οι συμπεριφορές σβήνουν τη φλόγα της ερωτικής διάθεσης και τις φαντασιώσεις των συντρόφων μεταξύ τους και απομακρύνουν το πάθος, τον πόθο και την ηδονή από το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας. Οι δύο σύντροφοι, πιο συντηρητικοί και ντροπαλοί, λειτουργούν πλέον ως σύζυγοι και γονείς και το σεξ τους μοιάζει να είναι μια διαδικαστική πράξη.
Η έλλειψη σεξουαλικής ζωής μέσα στον γάμο, σε αρκετές περιπτώσεις φωτογραφίζει προβλήματα _ τόσο ψυχικά όσο και οργανικά _ που μπορεί να υπάρχουν στον άνδρα και στη γυναίκα. Ουσιαστικοί παράγοντες της αναστολής του σεξ είναι:
_ Oι κακές διαπροσωπικές σχέσεις του ζευγαριού
_ H ψυχρότητα και η απομάκρυνση των δύο συντρόφων
_ H αμηχανία και ο φόβος που μπορεί να προκαλέσει η αραίωση ή και η πλήρης απουσία των σεξουαλικών τους επαφών
_ Το άγχος, η κατάθλιψη και το επαγγελματικό στρες (αυτοί είναι σοβαροί λόγοι αρνητικής επιρροής της σεξουαλικής επιθυμίας, αλλά δεν αποτελούν το μοιραίο χτύπημα, εφόσον οι σύντροφοι διατηρούν σταθερή ψυχική επαφή στη σχέση τους)
Οργανικά προβλήματα πλήττουν τη σεξουαλική εικόνα του άνδρα όπως η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι καρδιολογικές και νευρολογικές παθήσεις και οι ασθένειες του προστάτη, που μειώνουν τη στυτική λειτουργία.
Αλλά και στη γυναίκα, αντίστοιχα, παθήσεις που σχετίζονται με ορμονικές διαταραχές, ασθένειες του θυρεοειδούς, νοσήματα του γεννητικού της συστήματος και ψυχολογικές παθήσεις που «χτυπούν την πόρτα της» στη φάση της μέσης ηλικίας, επιδρούν καίρια στη σεξουαλική επιθυμία και τον οργασμό της. Βέβαια σε όλες αυτές τις αναφερόμενες περιπτώσεις υπάρχουν απαντήσεις από τους ειδικούς της σεξουαλικής υγείας και δεν πρέπει να «πενθούμε» το σεξουαλικό μας τέλος.
Ο άνδρας δίνει περισσότερο βάρος στη σεξουαλική ζωή της σχέσης του και μετράει τις δυνάμεις του στη γυναίκα του (στο κατά πόσον εκείνη τον αποδέχεται σεξουαλικά), ενώ η γυναίκα ρίχνει το βάρος στη συναισθηματική επένδυση της ζωής της με τον σύντροφό της. Είναι ξεκάθαρο το μήνυμα στις σχέσεις των δύο φύλων, με τον άνδρα να λέει στη γυναίκα «εάν δεν κάνουμε σεξ, δεν σ’ αγαπώ», ενώ για τη γυναίκα να λέει στον άνδρα της «εάν δε μ’ αγαπάς, δεν θα κάνουμε σεξ». Το σεξ, όσο καλό και να είναι, δεν λύνει τα προβλήματα των δύο συντρόφων και δρα μόνο «πυροσβεστικά» έως το άναμμα της επόμενης «φωτιάς».
Ένα ζευγάρι μπορεί να ζήσει χωρίς σεξουαλική ζωή, ανακαλύπτοντας πηγές βαθιάς ψυχικής ικανοποίησης, αφού πράγματι η συντροφικότητα είναι η απόλυτη ανθρώπινη ανάγκη. Είναι όμως βέβαιο ότι θα ζήσει καλύτερα και πιο ποιοτικά έχοντας σεξουαλική ζωή.
