Πώς θα σας φαινόταν αν μαθαίνατε ότι μια νέα τάση τοκετού θέλει τον ομφάλιο λώρο να μην κόβεται στη γέννηση του μωρού, αλλά να αφήνεται προσκολλημένος στον πλακούντα μέχρι τη στιγμή που… θα πέσει μόνος του!
Η “μέθοδος του λωτού” έχει προκαλέσει ανησυχία στον ιατρικό κόσμο, με τους γιατρούς να προειδοποιούν ότι μπορεί να οδηγήσει σε βακτήρια και λοίμωξη.
Γιατί όμως ορισμένοι ακολουθούν «τη μέθοδο του λωτού»;
Σκοπός της μεθόδου αυτής είναι να επιτρέψει στο μωρό να αποκτήσει όλες τις θρεπτικές ουσίες που έχει ο πλακούντας (όπως τα βλαστοκύτταρα) και να ανακτήσει το αίμα προτού ξεραθεί ο πλακούντας.
Έτσι, υποστηρίζουν, ότι το μωράκι που γεννιέται μπαίνει στον κόσμο με τον δικό του ρυθμό.
Μα, πώς γίνεται στην πράξη;
Μετά τη γέννηση, ο πλακούντας τοποθετείται σε ένα δοχείο και μεταφέρεται μαζί με το βρέφος.
Ο ομφάλιος λώρος παραμένει προσαρτημένος στο νεογέννητο μέχρι να πέσει φυσικά, που μπορεί να διαρκέσει έως και 10 ημέρες.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι:
– Ο πλακούντας είναι επιρρεπής σε λοιμώξεις αφού περιέχει αίμα, και ότι
– Από τη στιγμή που ο ομφάλιος λώρος σταματήσει να αντλεί αίμα, ο πλακούντας δεν έχει κυκλοφορία- άρα μιλάμε για έναν νεκρό ιστό!
Σε μια ενδιάμεση κατάσταση, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι εάν ο ομφάλιος λώρος δεν κοπεί αμέσως μετά τη γέννηση αλλά παραμείνει για 3 λεπτά, το νεογέννητο ωφελείται πολύ καθώς του παρέχεται ένα κύμα αίματος, πλούσιο σε οξυγόνο. Το ξέρατε αυτό;
