Όποιον γονιό και να ρωτήσεις θα σου απαντήσει πως τα παιδιά του είναι ότι πολυτιμότερο έχει. Και έτσι είναι.
Γιατί μπορεί να μας φοβίζει το να πέσουμε θύματα ληστείας, να μας δυσκολέψει τη ζωή η καταστροφή του αυτοκίνητου μας, να μας ανατρέψει τα δεδομένα μας ένας καταστροφικός σεισμός, αλλά πάντα καταλήγουμε στο “ευτυχώς είμαστε όλοι καλά…υγεία πάνω απ’ όλα”.
Και επειδή τα παιδιά μας είναι τόσο σημαντικά για εμάς τα προσέχουμε σαν τα μάτια μας. Τρέχουμε πίσω τους στα πρώτα τους βήματα για να μην πέσουν. Κρύβουμε αιχμηρά αντικείμενα και βάζουμε προστατευτικά στις πρίζες όσο είναι νήπια. Τα κρατάμε απ’ το χέρι σε πολυσύχναστα μέρη για να μη χαθούν. Διεκδικούμε σχολικούς τροχονόμους για να είμαστε σίγουροι όταν πια θέλουν να πηγαινοέρχονται μόνα στο σχολείο. Αυτά μπορεί να είναι λίγα παραδείγματα, γιατί είμαι σίγουρη πως κάνουμε καθημερινά και άλλα πολλά για το καλό των παιδιών μας. Και δεν υπάρχει ούτε ένας γονιός να σου πει πως εκθέτει το παιδί του σε κίνδυνο. Όλοι θα σου πουν πως κάνουν το καλύτερο.
Οι μελέτες όπου και όταν γίνονται όμως λένε άλλα, ειδικά στο θέμα της οδικής ασφάλειας και πιο ειδικά στο θέμα “παιδί και αυτοκίνητο”.
Από τα 800 περιστατικά παιδιών που χρειάστηκαν νοσοκομειακή περίθαλψη σ’ ένα χρόνο, τα 20,6% αφορούσε θύματα τροχαίων ατυχημάτων. Στο 66,7% των περιπτώσεων δεν είχε ληφθεί κανένα μέτρο ασφαλείας στο αυτοκίνητο.
Το 16% φορούσε ζώνη ασφαλείας. Όλες οι μελέτες όμως, δείχνουν ότι ζώνη ασφαλείας σε παιδί κάτω των 12 ετών χωρίς άλλο μέσο συγκράτησης είναι το ίδιο επικίνδυνο με τη μη χρήση της.
Επίσης υπήρχε κι ένα 16% που βρισκόταν σε παιδικό κάθισμα.
Υπολογίζεται ότι αν όλα τα παιδιά ταξίδευαν δεμένα στα ειδικά παιδικά καθίσματα οι θάνατοι από τροχαία θα μπορούσαν να μειωθούν κατά 70% και οι τραυματισμοί κατά 67%. Όμως, παιδικά καθίσματα αυτοκινήτου αγοράζουν μόνο 58% των γονιών που μένουν στην Αθήνα και έχουν αυτοκίνητο, και ακόμα λιγότεροι (32%) στην επαρχία, ενώ, δυστυχώς, μόνο 0,5-1% αγοράζουν το τελευταίων προδιαγραφών κάθισμα ασφαλείας, που είναι ειδικό για το βάρος, την ηλικία, το μήκος του παιδιού και παρέχει ικανοποιητική προστασία.
Τι σημαίνει όμως τελευταίων προδιαγραφών κάθισμα ασφαλείας; Και τι μπορούμε να κάνουμε ώστε οι θάνατοι από τροχαία να μηδενιστούν;
Το παράδειγμα της Σουηδίας
Οι Σουηδοί που ασχολούνται με το θέμα “παιδί και οδική ασφάλεια” ήδη από το 1960, έχουν καταφέρει σχεδόν να μηδενίσουν τους θανάτους παιδιών από τροχαία ατυχήματα.
Έχουν καταλήξει λοιπόν πως ασφαλέστερα παιδικά καθίσματα είναι αυτά που τοποθετούνται αντεστραμμένα στη φορά της κίνησης του αυτοκινήτου.
Τα καθίσματα αυτά υπάρχουν και στην Ελλάδα και κάποιοι ελάχιστοι τα χρησιμοποιούν μέχρι την ηλικία των 6 – 9 μηνών.
Όμως στη Σουηδία η χρήση τους επεκτείνεται στα 4 ακόμα και 5 πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού…
Λένε μάλιστα μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι το ιδανικότερο θα ήταν όλοι οι επιβάτες ΙΧ να κάθονται σε “ανάποδα” καθίσματα, εκτός φυσικά από τον οδηγό!
Κι όλα αυτά χωρίς να υπάρχει κάποιος νόμος που να τους υποχρεώνει στη χρήση ανάποδων καθισμάτων. Τα συστήνουν βέβαια όλοι οι φορείς που ασχολούνται με την οδική ασφάλεια!
Συνοπτικά οι Διεθνείς πρακτικές αλλά και Κ.Ο.Κ προβλέπουν:
–Παιδιά μέχρι 12 ετών ή έως 1,50 μέτρα ύψους πρέπει να κάθονται στο πίσω κάθισμα πάντα σε ειδικά καθίσματα.
-Τα καθίσματα πρέπει να αλλάζουν με την πρόοδο της ηλικίας και να αντικαθίστανται σε περίπτωση εμπλοκής του αυτοκινήτου σε σύγκρουση.
-Τα παιδικά καθίσματα αυτοκινήτου που έχουν περάσει τις ειδικές δοκιμασίες αντοχής, ασφάλειας άνεσης και ποιότητας υλικών φέρουν ετικέτα με: το γράμμα Ε, έναν αριθμό που συνοδεύει το γράμμα Ε και δηλώνει τη χώρα παραγωγής του παιδικού καθίσματος, το ανώτατο και κατώτατο όριο βάρους του παιδιού που μπορεί να χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο κάθισμα και τη λέξη UNIVERSAL που σημαίνει ότι το κάθισμα μπορεί να τοποθετηθεί στους περισσότερους τύπους αυτοκινήτων.
