Αυτά είναι τα τέσσερα αμαρτήματα που ματαιώνουν την προσευχή: Συχνά εκτελούμε τα θρησκευτικά μας καθήκοντα κατά βούληση και προσωπικό όφελος χωρίς να έχουμε ερευνήσει τις Γραφές ή ακόμα σπουδαιότερο τη συμβουλή του πνευματικού μας
Υπάρχουν τέσσερεις αμαρτίες, οι οποίες εμποδίζουν την προσευχή να εισακουστεί από τον Θεό.
Η πρώτη είναι η υπερηφάνεια
Ο υπερήφανος νομίζει ότι ζει καλά, ότι η διαγωγή του αρέσει στον Θεό και στους ανθρώπους, ότι πολλοί ωφελούνται με τη συναναστροφή του και ότι ταυτόχρονα απαλλάχτηκε από πολλές αμαρτίες. Δεν κατοικεί ο Θεός στον άνθρωπο που σκέπτεται έτσι.
Προσευχή για την εγκυμοσύνη και για τη γέννα-τοκετό για ευλογία, προστασία και γαλήνη
Η δεύτερη είναι η μνησικακία
Εάν κάποιος μνησικακεί εναντίον οποιουδήποτε ανθρώπου, ακόμη και εναντίον εκείνου που τον τύφλωσε, τότε η προσευχή του δεν ανεβαίνει προς τον Θεό. Θα είναι πλάνη να πιστέψει πως θα ελεηθεί ή θα συγχωρηθεί ακόμη και αν αναστήσει νεκρούς.
Η τρίτη είναι η κατάκριση
Εκείνος που κατακρίνει άνθρωπο αμαρτωλό, είναι και αυτός αξιοκατάκριτος, ακόμη και αν θαυματουργεί. Εξάλλου πολλοί που ήταν πριν ληστές και πόρνοι, έγιναν όσιοι και δίκαιοι. Μπορεί να είδαμε τις αμαρτίες τους, αλλά δεν αντιληφθήκαμε τις κρυφές αρετές τους και τους κρίναμε αδίκως.
Η τέταρτη είναι η έλλειψη αγάπης
Χωρίς αυτή, καθώς λέει ο απόστολος, και αν ακόμη λαλήσουμε με αγγελικές γλώσσες και αν ορθοδοξούμε σε όλα και αν μετακινούμε όρη και αν δώσουμε τα υπάρχοντα μας στους φτωχούς και αν μαρτυρήσουμε σε τίποτα δεν θα ωφεληθούμε.
Προσευχή το βράδυ για προστασία
Προσευχή το βράδυ για προστασία: Η προσευχή αυτή πρέπει να διαβάζεται 4 φορές προτού πέσουμε για ύπνο
Το σπίτι μου έχει τέσσερις γωνίες,
τέσσερις Άγιοι άγγελοι τις κοσμούνε,
ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης.
Το σπίτι μου στέκεται με τον Ιησού Χριστό
περικυκλωμένο απ’τους Αγγέλους
και προστατευμένο απ’το κακό
που θα έβλαπτε εμένα ή τους δικούς μου.
Στο Όνομα του Πατρός και του Υιού και Του Αγίου Πνεύματος.
Προσευχή το βράδυ για προστασία: Τι είναι προσευχή;
Διότι αυτό είναι κυρίως προσευχή, όταν ανεβαίνουν οι κραυγές προς το Θεό από το εσωτερικό της ψυχής. Και αυτό είναι γνώρισμα της βασανισμένης ψυχής, το να εκδηλώνει την προσευχή της με την προθυμία του νου και όχι με τον τόνο της φωνής.
Έτσι προσευχόταν και ο Μωυσής.
Γι’ αυτό και, ενώ δεν έλεγε τίποτε με τα χείλη του, ο Θεός του είπε: «τι φωνάζεις προς εμένα;». Διότι οι άνθρωποι ακούν μόνο τη φωνή αυτή που βγαίνει από το στόμα, ο Θεός όμως πριν απ’ αυτήν ακούει τους ανθρώπους που κράζουν εσωτερικά.
Συνεπώς είναι δυνατόν και χωρίς να φωνάζουμε, να εισακουόμαστε από το Θεό, και είναι επίσης δυνατό να προσευχόμαστε κατά νου με πολλή προσοχή ακόμη και όταν βαδίζουμε στην αγορά.
Αλλά και όταν βρισκόμαστε μαζί με τους φίλους μας και ό,τι κι αν κάνουμε, μπορούμε με πολύ δυνατή φωνή να καλούμε το Θεό, με την εσωτερική φωνή εννοώ, και να μη τη φανερώνουμε σε κανένα από τους παρόντες. (Ιωάννου Χρυσοστόμου, Περί Άννης λόγος Β´, Άπαντα Αγίων Πατέρων, τ. 31)
