Με ποιό τρόπο άραγε, μπορεί ένας γονιός να βοηθήσει το παιδί του στην ανάπτυξη της ευφυίας του, σύμφωνα με τον κορυφαίο επιστήμονα όλων των εποχών;-
Είναι φορές που αναρωτιέμαι πως ήταν η ζωή μου πριν γίνω μαμά. Σαν να πέρασε όχι μόνο στο επόμενο κεφάλαιο, αλλά άλλαξε ολόκληρο το βιβλίο. Σαν να άνοιξε μέσα μου μια πόρτα με πρωτόγνωρα, υπέροχα, μοναδικά, απερίγραπτα συναισθήματα που δε φανταζόμουν πως υπήρχαν.
Σαν να έγινε η μεγαλύτερη έκπληξη της ζωής μου!
Νομίζω πως όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο και να μεγαλώσει το παιδί σου, πάντα θα αναρωτιέσαι αν ό,τι κάνεις για εκείνο είναι και το πιο σωστό…
Δεν γεννιέσαι γονιός. Το μωρό σου που αναθρέφεις σε κάνει. Σου “μιλάει” με διάφορους ήχους, κινήσεις, εκφράσεις. Η ουσιαστική επικοινωνία επιτυγχάνεται όταν το “ακούς” όχι μόνο με τα αυτιά και τα μάτια, αλλά και με την καρδιά σου. Κάθε γονιός που αγαπαέι το παιδί του, θέλει το καλύτερο γι`αυτό. Προσωπικά, λαμβάνω πάντα υπόψην μου έγκυρες συμβουλές που μπορεί να βοηθήσουν στην καλύτερη ανάπτυξη των παιδιών, σε όλους τους τομείς… Κατά την περίοδο της πρώτης μου εγκυμοσύνη καθώς και μόλις γέννησα το πρώτο μου παιδί, διάβασα ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς σε θέματα που αφορούσαν τη σωστή ανάπτυξή του σε όλους τους τομείς.
Ανάμεσα σε όλα, θυμάμαι κάτι που -αν και φαινόταν απλό- μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση.
Την ιστορία μιας νεαρής μητέρας, η οποία ρώτησε τον Αϊνστάιν τι θα μπορούσε να κάνει για να προετοιμάσει καλύτερα το πεντάχρονο παιδάκι της για το σχολείο και τη ζωή, έτσι να εξελιχθεί η ευφυία του.
Ήρεμος και χαμογελαστός, ο σπουδαίος επιστήμονας της απάντησε: «Να του λέτε παραμύθια». «Καλά τα παραμύθια, αλλά τι άλλο;»ρώτησε με απορία η νέα μητέρα. «Πολλά παραμύθια», απάντησε με επιμονή εκείνος. Η μητέρα, ωστόσο, ρώτησε για τρίτη φορά, με δυσπιστία: «Καλά, εντάξει, αλλά και τι άλλο;», ο Αϊνστάιν είπε πως «δε χρειάζεται τίποτα περισσότερο. Μονάχα κι άλλα παραμύθια. Πάρα πολλά παραμύθια».
Μπορεί να μην έχουν όλοι πειστεί ότι τα παραμύθια είναι εξαιρετικά σημαντικά για τα παιδιά. Σύμφωνα με έρευνα που έγινε σε γονείς στη Βρετανία αναφέρει ότι το 25% δε διαβάζουν παραμύθια σε παιδιά κάτω των 5 ετών για διάφορους λόγους. Άλλοι επειδή τα θεωρούν πολύ τρομακτικά, άλλοι επειδή δεν συμφωνούν με το πρότυπο ζωής που δίνουν στα παιδιά.
Κάποτε, ο Νίκος Καζαντζάκης έγραψε στην «Αναφορά στον Γκρέκο»:
«Υπάρχει τίποτα αληθινότερο από την αλήθεια; Ναι, το παραμύθι! Αυτό δίνει νόημα αθάνατο στην εφήμερη αλήθεια»
Τα παραμύθια μπορεί να έχουν σπουδαία αποτελέσματα για την ανάπτυξη της ευφυίας του παιδιού για τους ακόλουθους λόγους:–Eίναι διδακτικά πολλές φορές καθώς το καλό υπερισχύει και ο κακός χάνει. Τα παιδιά ταυτίζονται συνήθως με τον ήρωα της ιστορίας κι έτσι παίρνουνηθικά διδάγματα.
-Δείχνουν στα παιδιά πώς να λύνουν προβλήματα. Σε κάθε καλό παραμύθι, τα παιδιά διδάσκονται από τις διάφορες ιστορίες, αναπτύσσοντας με αυτόν τον τρόπο την κριτική τους σκέψη.
– Προετοιμάζουν τα παιδιά για τις δυσκολίες της ζωής καθώς σε πολλά παραμύθια δεν είναι όλα ρόδινα.
-Μαθαίνουν στα παιδιά να κάνουν διάλογο και μαθαίνουν πώς να νικούν το φόβο. Είναι μία εξαιρετική ευκαιρία για τους γονείς να συζητήσουν με τα παιδιά τους τις ανησυχίες και τις ανασφάλειές τους από τον πραγματικό κόσμο.
-Αναπτύσσουν την παιδική φαντασία
«Όταν εξετάζω τον εαυτό μου και τον τρόπο σκέψης μου, έρχομαι στο συμπέρασμα ότι το χάρισμα της φαντασίας σημαίνει περισσότερα για εμένα από οποιοδήποτε ταλέντο για αφηρημένη, θετική σκέψη. Το να ονειρεύεσαι για όλα τα σπουδαία πράγματα που μπορείς να καταφέρεις, είναι το κλειδί για μια ζωή γεμάτη με θετικότητα. Άφησε τη φαντασία σου να καλπάσει ελεύθερη και δημιούργησε έναν κόσμο στον οποίο θα ήθελες να είσαι μέσα», είχε πει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.
