Το πρώτο βήμα είναι να καταλάβετε γιατί το παιδί σας επιμένει να κάνει κάτι που τελικά δεν σας αρέσει. Μήπως υποχωρείτε όταν το βλέπετε να κλαίει κάθε φορά που το βάζετε στο δικό του κάθισμα; Ή μήπως αγχώνεστε ότι δεν θα φάει καθόλου αν το κατεβάσετε από την αγκαλιά σας; Εξίσου σημαντικό είναι να καταλάβετε τι είναι αυτό που πραγματικά θέλει. Να κάθεται στην αγκαλιά σας ή να αποφεύγει το ειδικό καθισματάκι;
Αφήστε το παιδί να καθίσει στα πόδια σας για τα δικά του γεύματα και όχι για τα δικά σας. Αν σας είναι άβολο να τρώτε με ένα παιδί που κλαίει και παραπονιέται, να τρώτε σε διαφορετικές ώρες. Η κοινωνικοποίηση και τα κοινά γεύματα μπορούν να περιμένουν για αργότερα. Όταν τελειώσει, αφήστε το κάτω για να φάτε εσείς μετά.
Βάλτε στο τραπέζι το ψηλό καρεκλάκι για το φαγητό. Όσο πιο σταθερό και ασφαλές είναι, τόσο πιο εύκολα θα καθίσει σε αυτό δίπλα σας για να μάθει να τρώει μόνο του.
Πάρτε το παιδί αγκαλιά μεταξύ των γευμάτων. Μπορεί απλά να θέλει προσοχή και αγάπη από εσάς και να νιώθει ότι την παίρνει από εσάς μόνο την ώρα του φαγητού. Αλλάξτε αυτήν την εντύπωση με περισσότερες αγκαλιές
Κάντε focus στο φαγητό του παιδιού. Αν εσείς αγχώνεστε πάρα πολύ για το πόσο τρώει, το παιδί το αντιλαμβάνεται υποσυνείδητα και τρώει περισσότερο όταν κάθεται στην αγκαλιά σας. Μειώστε το άγχος σας και αφήστε το να φάει όσο θέλει και μπορεί. Τα υγιή παιδιά που τρώνε τα περισσότερα φαγητά και παίρνουν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά δεν πρόκειται να πεινάσουν, ακόμα κι αν υπάρχουν μέρες που μπορεί να τρώει πολύ λίγο.
Κάντε μερικές αλλαγές. Δοκιμάστε νέα πράγματα ταΐζοντας το παιδί πιο συχνά και σε μικρότερες ποσότητες όταν κάθεται στο τραπέζι του σαλονιού ή αλλάξτε την ώρα βάζοντας το παιδί να φάει με τον μπαμπά του ή καλώντας άλλα παιδάκια στο σπίτι πιο συχνά.
